Fotografia przyszłości

Fotografia przyszłości

Patrzy w stronę światła które sprawia że jego spojrzenie wydaje się zadziorne. Ostrego światła między konturem prawego policzka a białym ząbkowanym brzegiem fotografii. Stoi odwrócony plecami do swojej krótkiej przeszłości. Myśli o dziewczynie którą postanowił kochać przez całe życie i wydaje mu się to proste gdyż wie iż życie i miłość nie mają granic ani końca. Myśli może o Jamesie Deanie lub o Zbyszku Cybulskim do których chciałby być podobny. Starannie przybiera wyluzowaną pozę bo wie że pewnych rzeczy się nie improwizuje. Dobre wrażenie powinno pojawić się jako pierwsze w kuwecie napełnionej  wywoływaczem. Myśli że dzień w którym został zrobiony ten portret przetrwa na zawsze próbę czasu. Jak wiele innych dni których się nie liczy gdy ma się tyle lat co on. Nie myśli o fotografie które robi zdjęcie pod światło i wbrew regułom kadrowania. Przestrzeń światła które wypełnia jego spojrzenie jest wąska i biała. Pole wyznaczone linią pleców jest ciemne i rozległe. Niebo jest może jasne może błękitne ale tego nigdy nie powie ta czarno-biała pożółkła fotografia która nie dotrzymała słowa że zatrzyma czas.